auteur: Sander Viergever
De impact van Jezus ‘leven was zo buitengewoon dat het nooit zal worden vergeten. Dat komt omdat Jezus een redder was-is-voor de gehele mensheid. Maar niet exclusief, maar net als jij en ik.
Het verschil tussen jou en mij en Jezus is dat hij de mantel aantrok, de mantel droeg, de verantwoordelijkheid op zich nam. De meesten van ons hebben dat niet gedaan. In die zin is Jezus onze redder. Want hij deed met zijn leven is wat maar weinigen van ons met het onze hebben gedaan. Hij deed datgene waarvoor we hier allemaal kwamen! En door dit zo te doen, ‘verloste’ hij ons van de noodzaak om het hoe-dan-ook te doen, als we het niet zouden willen doen.
Laat het me uitleggen. We zijn allemaal gekomen om de wereld te redden. Niet van de “strikken van de duivel” of van “eeuwige verdoemenis”. (Zoals GmG leert, bestaat er niet zoiets als de duivel of verdoemenis.) We zijn gekomen om de wereld te redden van haar eigen verkeerde opvatting van zichzelf.
We leven op dit moment in een wereld van onze eigen creatie, een niet-waarheid, een ervaring die niets te maken heeft met de Ultieme Realiteit, of met Wie we werkelijk zijn. Jezus wist dit. Hij wist ook wie hij werkelijk was. En hij verklaarde het, zodat iedereen het kon horen. Hij verklaarde nog iets anders. Hij zei dat wat hij op aarde deed, wij ook kunnen doen.
Sommige mensen geloven dit niet. Ze kunnen niet geloven dat ze dezelfde vermogens als Jezus kunnen ontwikkelen. Toch is dit niveau van geloof de sleutel om die gaven te ervaren. Dat leerde Jezus. Dat was zijn centrale boodschap. Ik denk dat een zorgvuldige lezing van de volgende pagina’s (GmG boek 1) u hierover duidelijkheid kan verschaffen: pagina’s 52, 55, 67, 86, 180 en 197.
Ik schreef een boekje, Recreating Yourself (Engelstalig), waarin veel hiervan rechtstreeks wordt behandeld. Daarin maak ik duidelijk dat het Jezus zelf was die zei: “Naar uw geloof zij het u.” Het was Jezus zelf die zei: “O vrouw, groot is uw geloof; u geschiede zoals u wilt.” En de dochter van de vrouw was vanaf dat moment genezen. En het was Jezus zelf die zei: ‘Indien u een geloof hebt als een mosterdzaadje, zult u tot deze berg zeggen: Verplaats je van hier naar daar!; en dan zal hij zich verplaatsen; en niets zal voor u onmogelijk zijn. ” Maar als je niet in jezelf en in je eigen goddelijke erfgoed kunt geloven (en omdat zoveel mensen dat niet kunnen), nodigt Jezus je in een daad van enorme liefde en mededogen uit om dan maar in hem te geloven.
‘Voorwaar, voorwaar, ik zeg u, wie in mij gelooft, de werken die ik doe, zal hij ook doen; en grotere werken dan deze zal hij doen; omdat ik naar mijn Vader ga. En wat u ook zult vragen in mijn naam, dat zal ik doen, opdat de Vader verheerlijkt mag worden in de Zoon. Als u iets in mijn naam vraagt, zal ik het doen. “
Is dat geen buitengewone belofte? Jezus ‘begrip van wie hij was en wie u bent zo groot en zo volledig was (‘ Ik en mijn Vader zijn één ” zei hij, en later ‘u bent allen broeders’), dat hij ten diepste wist dat er geen limiet was aan wat je zou kunnen doen als je in jezelf of in hem geloofde. Zou er een fout kunnen zijn in de verklaringen van Jezus hier?
Kan er een verkeerde interpretatie zijn? Nee. Zijn woorden zijn heel duidelijk. Hij wilde dat je jezelf als één met de Vader beschouwt, precies zoals hij één is met God. Zo groot was zijn liefde voor de hele mensheid, en zo vol was zijn medeleven met hun lijden, dat hij zichzelf opriep om naar het hoogste niveau te stijgen, om naar de grootste uitdrukking van zijn wezen te gaan, om een levend voorbeeld te geven aan allen. mensen overal. En toen bad hij dat we niet alleen het bewijs van zijn eenheid met de Vader zouden zien, maar ook de eenheid van onszelf.
‘En ter wille van hen heilig ik mijzelf opdat ook zij door de waarheid geheiligd zouden kunnen worden. Noch bid ik voor deze alleen, maar ook voor hen die door hun woord in mij zullen geloven; Dat ze allemaal één mogen zijn; zoals u, Vader, zijt Gij in mij, en ik in u, opdat ook zij één mogen zijn in ons; opdat de wereld mag geloven dat u mij hebt gezonden. En de heerlijkheid die u mij gaf, heb ik hun gegeven; dat ze één mogen zijn, net zoals wij één zijn. “
Je kunt niet veel duidelijker zijn dan dat.
Gesprekken met God vertelt ons dat we allemaal ledematen zijn van het Lichaam van God, hoewel we ons voorstellen dat we gescheiden zijn en helemaal geen deel uitmaken van God.
Christus begreep onze moeilijkheid om te geloven dat we een deel van God waren, een deel van Gods lichaam. Toch geloofde Christus dit van zichzelf. Het was daarom een eenvoudige zaak (en een geweldige inspiratie) voor hem om degenen die zich niet konden voorstellen dat ze een deel van God waren, uit te nodigen om zich voor te stellen dat ze een deel van hem waren. Want hij had al verklaard dat hij een deel van God was, en als we eenvoudig konden geloven dat we een deel van Christus waren, zouden we bij uitbreiding noodzakelijkerwijs een deel van God zijn.
Jezus moet dit punt vele malen hebben benadrukt, omdat het verslag van zijn leringen en de commentaren erop in de bijbel talloze verwijzingen naar deze relatie bevatten. Rijg slechts een paar van deze afzonderlijke verwijzingen bij elkaar en je hebt een buitengewone openbaring:
Ik en de vader zijn één. (Johannes 10:30)
Ik heb hun de heerlijkheid gegeven die U Mij gegeven hebt, opdat zij één zijn, zoals Wij Eén zijn. (Johannes 17:22)
Ik in hen, en jij in mij, opdat ze in één volmaakt worden gemaakt. (Johannes 17:23)
Opdat de liefde, waarmede Gij Mij liefgehad hebt, in hen zij, en Ik in hen.. (Johannes 17:26)
Met elkaar één lichaam in Christus. Wij zijn allemaal verschillende lichaamsdelen van dat ene lichaam. (Romeinen 12: 5)
Nu zijn hij die plant en hij die water geeft, één. (1 Korintiërs 3: 8)
Want wij zijn velen, zijn één brood en één lichaam: want wij hebben allemaal deel aan dat ene brood. (1 Korintiërs 10:17)
Want zoals het lichaam één is en vele leden heeft, en al de leden van dat ene lichaam, aangezien het vele zijn, één lichaam zijn, zo is ook Christus het. Want door één geest worden we allemaal tot één lichaam gedoopt, of we nu joden of heidenen zijn, gebonden of vrij zijn; en zijn allemaal gemaakt om in één geest te drinken, want het lichaam is niet één lid, maar vele. Als de voet zegt: Omdat ik niet de hand ben, ben ik niet van het lichaam; is het daarom niet van het lichaam? En indien het oor zegt: Omdat ik niet het oog ben, ben ik niet van het lichaam; is het daarom niet van het lichaam? (1 Korintiërs 12-16)
Maar nu zijn ze veel leden, maar toch maar één lichaam. (1 Korintiërs 12:20)
We zijn allemaal leden van het Lichaam van Christus. Wij zijn allemaal de Christus. En als Christus één is met God, dan zijn wij dat ook. We weten het gewoon niet. Weigeren het te geloven. Kunnen het ons niet inbeelden.
Toch is het niet zo dat Jezus aannemen vereist is om in gezelschap met Jezus te verkeren. Jezus sprak nooit zulke woorden, of iets dat hier maar op lijkt. Dat was niet zijn boodschap. Zijn boodschap was, als je niet in jezelf kunt geloven, en slechts uitsluitend gelooft in wie ik zeg dat ik ben, met alles wat ik heb gedaan, dan zul je nooit in jezelf geloven, in de Goddelijke Zelf die jij werkelijk Bent. Waarachtige ervaring van God zal dan vrijwel onbereikbaar zijn. Jezus zei wat hij zei, deed wat hij deed – verrichtte wonderen, genas de zieken, wekte de doden op – wekte zelfs zichzelf op uit de dood – opdat wij zouden weten Wie Hij was … en dus ook weten Wie wij werkelijk zijn. Het is dit tweede deel van de vergelijking dat het vaakst wordt weggelaten uit de traditionele leer over Christus.
Zie je, Jezus is onze redder, in de mate dat hij ons heeft gered van de illusie van onze eigen scheiding van God. Jezus is de Zoon van God, net als wij allemaal. Zoals we vertellen in onze workshops: je bent naar de kamer gekomen om de ruimte te genezen; je bent naar de ruimte gekomen om de ruimte te helen. Er is geen andere reden om hier te zijn.
Weet dat je verantwoordelijk bent voor je eigen daden, stel Jezus niet verantwoordelijk voor jouw daden, dat zou spirituele luiheid zijn. Respect voor het eigen Zelf opdoen, betekent verantwoordelijkheid dragen voor jouw daden. Niet ‘door Jezus’ gaan, maar door een volledig zelfcreatief en verantwoordelijk volwassen spiritueel wezen te zijn, dat verantwoordelijk wil zijn en karma wilt dragen voor zijn eigen daden en voor zijn eigen spirituele ontwikkeling. Dit is de enige manier om Goddelijkheid als aspect te kunnen ervaren. Het is niet anders dan dit. Kijk daarom niet langer naar Jezus, maar wees de verandering die je wilt ervaren in jouw wereld.
Gesprekken met God Stichting 