Waar leert een HOW dat allemaal? Op school?
Er bestaat geen “schoolsysteem” in een HOW-maatschappij, alleen een opvoedingsproces waarbij het nageslacht wordt herinnerd aan “wat zo is” en “wat werkt”. Het nageslacht wordt opgevoed door ouderen, niet door degenen, die ze hebben verwekt, hoewel ze tijdens het opvoedingsproces niet noodzakelijkerwijs van hun ouders worden gescheiden; die brengen zo vaak, zo veel en zo lang als ze willen tijd met ze door.
In wat jullie “school” zouden noemen (de beste uitdrukking in jullie taal zou eigenlijk nog “leertijd” zijn) stellen de kinderen hun eigen curriculum samen, waarbij ze de vaardigheden kiezen, die zij graag willen verwerven, in plaats van dat hun wordt verteld wat ze moeten gaan leren. Op die manier zijn ze optimaal gemotiveerd en belangrijke vaardigheden in het leven worden snel, gemakkelijk en met plezier verworven.
De Driehoekscode (het zijn niet echt een stel geordende “regels”, maar dit is de beste manier om dit in jullie taal uit te drukken) wordt er bij de jonge HOW niet ”ingestampt” maar wordt verworven – bijna als bij osmose – via het voorbeeldgedrag van de “volwassenen” dat de “kinderen” waarnemen.
Anders dan in jullie maatschappij, waarin volwassenen voorbeeldgedrag laten zien, dat tegengesteld is aan wat ze willen dat hun kinderen leren, begrijpen volwassenen in hoogontwikkelde beschavingen, dat kinderen doen wat ze anderen zien doen.
Een HOW zou het niet in zijn hoofd halen zijn kinderen voor een apparaat te zetten, dat beelden laat zien van gedrag waarvan ze willen dat hun kinderen dat vermijden. Een dergelijk besluit is voor een HOW onbegrijpelijk.
En het zou net zo onbegrijpelijk zijn als een HOW dat wel deed en vervolgens zou ontkennen dat dergelijke beelden iets van doen hadden met de plotseling afwijkende gedragingen van zijn nakomelingen.
Ik herhaal dat het verschil tussen een HOW-maatschappij en de mensenmaatschappij kan worden terug gebracht tot één heel simpel element, dat we werkelijkheidsgetrouwe observatie zullen noemen.
In een HOW- maatschappij accepteren wezens alles wat ze zien. In menselijke maatschappijen ontkennen velen wat ze zien.
Ze zien dat televisie zeer schadelijk is voor hun kinderen en ze negeren dat. Ze zien geweld en “verliezen” als “amusement” en ontkennen de tegenstrijdigheid. Ze constateren dat tabak het lichaam schade berokkent en doen net alsof dat niet zo is. Ze zien een dronken en gewelddadige vader en het hele gezin ontkent dit en niemand mag er een woord van zeggen.
Ze constateren dat hun religies duizenden jaren compleet hebben gefaald het gedrag van de massa te veranderen en ontkennen dat ook. Ze zien duidelijk dat hun regeringen meer doen om te onderdrukken dan om te helpen, en ze negeren dat.
Ze zien een gezondheidszorgsysteem dat in werkelijkheid een ziekenverzorgingssysteem is en dat tien procent van het geld besteedt aan het voorkomen van ziekten en negentig procent om ziekte aan te pakken om vervolgens te ontkennen, dat er een winstmotief in het spel is dat elke echte vooruitgang tegenhoudt om mensen te leren hoe ze moeten handelen , eten en leven op een manier die een goede gezondheid bevordert.
Ze zien dat het eten van vlees van dieren, die zijn geslacht nadat ze vetgemest zijn met voedsel dat vol zit met chemicaliën, hun gezondheid bepaald geen goed doet, en toch ontkennen ze wat ze zien.
Ze doen nog meer. Ze proberen presentatoren van talkshows, die het lef hebben er zelfs maar over te praten voor de rechtbank te slepen. Weet U, er is een prachtig boek dat het hele onderwerp voedsel met een buitengewoon inzicht behandelt. Diet for a New America van John Robbins. (Noot van Sander Viergever: zeer levenstransformerend boek)
De mensen zullen dat boek lezen en vervolgens ontkennen, ontkennen, ontkennen dat het hout snijdt. En daar gaat het om. Een groot deel van jullie soort leeft in ontkenning. Ze ontkennen niet alleen de pijnlijke, overduidelijke waarnemingen van iedereen om hen heen, maar ook wat ze met eigen ogen zien. Ze ontkennen hun persoonlijke gevoelens en uiteindelijk hun eigen waarheid.
Hoogontwikkelde wezens – en sommigen van jullie zijn dat aan het worden – ontkennen niets. Ze observeren “wat zo is”. Ze zien duidelijk “wat werkt”. Door die eenvoudige gereedschappen te gebruiken wordt het leven eenvoudig. “Het Proces” wordt gehonoreerd.
Ja, maar hoe werkt “Het Proces”?
Om die vraag te beantwoorden moet ik iets aan de orde stellen waarover ik het al eerder heb gehad – eigenlijk herhaaldelijk – in deze dialoog.
Alles hangt af van wie je denkt te zijn en wat je probeert te doen.
Als je doel is een leven van vrede, geluk en liefde te leiden, dan werkt geweld niet. Dat is al aangetoond.
Als je doel is een lang en gezond leven te leiden, dan werken dood vlees eten, bekende kankerverwekkende dingen roken en grote hoeveelheden zenuwdodende, hersenslopende drankjes drinken niet. Dat is al aangetoond.
Als je doel is je nakomelingen vrij van geweld en woede op te voeden, dan werkt het niet om hen jaren lang vlak voor levensechte beelden van geweld en woede te zetten. Dat is al aangetoond.
Als je doel is goed voor de Aarde te zorgen en zuinig om te springen met haar natuurlijke rijkdommen dan werkt het niet om te doen alsof die grondstoffen onuitputtelijk zijn. Dat is al aangetoond.
Als je doel is een relatie met een liefhebbende God te onderhouden en te koesteren zodat religie er wel toe doet bij menselijke zaken, dan werkt het niet om te leren over een god van straf en afschuwelijke wraak. Ook dat is al aangetoond.
Motivering is alles. Doelstellingen bepalen de resultaten. Het leven komt voort uit jullie intenties. Jullie ware intentie komt tot uiting in jullie daden en jullie daden worden bepaald door jullie werkelijke intentie. Net als met alles in het leven ( en het leven zelf) is het een cirkel.
HOWs zien die cirkel. Mensen niet.
HOWs reageren op “wat zo is”; mensen negeren dat.
HOWs spreken de waarheid, altijd . Mensen liegen te vaak zowel tegen anderen als tegen zichzelf.
HOWs zeggen iets en doen wat ze zeggen. Mensen zeggen het een en doen het ander.
Diep in je hart weten jullie dat iets verkeerd is, dat je van plan was “Amsterdam” te gaan, maar dat je “Leeuwarden” bent. Jullie zien de tegenstrijdigheden in jullie gedragingen en jullie zijn nu echt klaar om die te laten varen. Jullie zien duidelijk wat zo is als wat werkt en jullie beginnen je te verzetten de verschillen tussen die twee nog langer te steunen.
Jullie soort ontwaakt. Jullie tijdstip van vervulling is nabij.