Wanneer je elkaar niet langer beschouwt als gewijde zielen op een heilige reis, kun je het doel, de reden, achter alle rlaties zien.
De ziel is in het lichaam gekomen, en het lichaam tot leven, met als doel de evolutie. Jullie ontwikkelen je, jullie zijn in wording. En jullie gebruiken al jullie relaties om te beslissen wat jullie worden.
Dit is de taak die jullie hier zijn komen uitvoeren. Dit is de vreugde van het Zelf te scheppen en te kennen, van bewust te worden Wat je wenst te zijn. Dit is wat wordt bedoeld met Zelf-bewustzijn.
Jullie hebben het Zelf naar de relatieve wereld gebracht om over het gereedschap te beschikken waarmee jullie kunnen weten en ervaren Wie je werkelijk bent. Wie je bent, is wie jij schept om in relatie te staan met al het andere.
Jullie persoonlijke relaties zijn het belangrijkste element in dit proces. Je persoonlijke relaties vormen daarom heilige grond. Zij hebben bijna niets met de ander te maken en toch, omdat zij op elkaar betrokken zijn, hebben zij alles met de ander te maken.
Dit is de goddelijke dichotomie. Dit is de gesloten cirkel. Het is daarom niet zo’n radicale les om te zeggen: ‘Gezegend zijn zij die op zich-Zelf gericht zijn, want zij zullen God kennen.’ Het is helemaal niet zo’n slecht levensdoel om het hoogste deel van het Zelf te leren kennen en daarop gericht te blijven.
Je eerste relatie moet daarom de relatie met het eigen Zelf zijn. Je moet eerst leren het eigen Zelf te eren, koesteren en beminnen.
Je moet eerst het eigen Zelf als waardevol beschouwen voor je een ander als waardevol kunt ervaren. Je moet eerst het eigen Zelf als gezegend zien voor je een ander als gezegend kunt beschouwen. Je moet eerst weten dat het eigen Zelf heilig is, voordat je de heiligheid in een ander kunt erkennen.
Als je het paard achter de wagen spant -zoals de meeste religies van je eisen -en een ander als heilig erkent vóór jezelf, zul je daar op een dag gebelgd over zijn. Als er één ding is dat niemand kan verdragen, dan is dat dat iets heiliger is dan gij. Toch dwingen jullie religies je ertoe anderen heiliger dan gij te noemen. En daarom doen jullie dat voor een tijdje en vervolgens kruisigen jullie hen.
Jullie hebben (op de een of andere wijze) al Mijn leraren gekruisigd, niet slechts Hem (Noot: hiermee wordt bedoeld Jezus). En jullie deden dat niet omdat zij heiliger waren dan jullie, maar omdat jullie hen daarvoor uitmaakten.
Mijn leraren kwamen allen met dezelfde boodschap: niet ‘Ik ben heiliger dan gij’, maar: ‘Jij bent even heilig als Ik.’
Dit is de boodschap die jullie niet hoorden, dit is de waarheid die jullie niet konden aanvaarden. En dit is waarom jullie nooit waarachtig, zuiver, van elkaar zouden kunnen houden. Jullie zijn nooit waarachtig, zuiver, verliefd geweest op het eigen Zelf.
En daarom zeg Ik: wees vanaf nu voor altijd gericht op je eigen Zelf. Kijk op ieder willekeurig moment Wie jij bent, wat je doet en hebt, en kijk nergens anders naar.
Het is niet in de daden van een ander, maar in jouw reactie dat je je verlossing zult vinden.
Daarom hoef je Jezus ook niet als redder en verlosser van je leven te beschouwen en – zoals de religie verlangt – aan te nemen. Jouw Wezen is al eeuwig en zal nooit verloren gaan vanwege jouw daden. Je bent niet minder dan God of Jezus, oké je maakt waarschijnlijk meer fouten, kiest minder vaak vanuit een hoger bewustzijn, maar zeg nou zelf, maken de fouten die een baby maakt als hij leert lopen de baby minder perfect? Nee, het proces is perfect en daar draait het om. Jij bent waardevol, waardig, gelijkwaardig aan ieder ander, je bent waardevol genoeg om communicatie met God te hebben – ook zonder tussenkomst van Jezus – je bent mooi, en God is verheugd om Wie jij Bent. Wees dus eens wat liever tegen jezelf best mens. Praat met God, kijk in de spiegel en zeg ‘ik houd van mij’, houd van je fouten, erken je Goddelijke Identiteit en leer daar op te vertrouwen. Want jij bent Wijsheid.